Urzekające swą prostotą pytanie dostarcza zwykle największych trudności. Z uwagi na wielość kontekstow. W zalezności od niego, jesteśmy kimś innym. A tak naprawę te konteksty nas tworzą.
W sensie zawodowym jestem naturopatą, osteopatą, trenerem personalnym.
W odniesieniu do doświadczenia jestem 58-letnim twardo stąpającym po ziemi marzycielem, łączącym wszystko to, co zwykle łączyć się nie da – najnowsze odkrycia naukowe z wielowiekowa tradycją, to co widać, z tym co tylko się czuje.
Doświadczyłem wielu chorób, wielu zwrotów życiowych i ciagle mi się chce zaczynać od zera. Uważam za Andrzejem Poniedzielskim, że młodość przychodzi z wiekiem. No to chyba jestem coraz bardziej młodzieńcem – pełnym doświadczenia ale i porywów.

Zajmuję się realizacja marzenia. Żeby nauczyć ludzi, aby im się chciało chcieć. Nie choroba często jest kłopotem, ale kłopotem jest, że się nie chce żyć. 

Tak naprawdę, to marzę, żeby ludzie nie myśleli o zdrowiu. Bo kiedy ono jest, człowiek nie myśli. Ani o zdrowiu, ani o chorobie. Cieszy się życiem. Nic mnie tak nie cieszy, jak uśmiech osoby, która do mnie przyjeżdża czy przychodzi. Bo uśmiech oznacza, że
czas na zdrowie.
Kiedy większość skupia się na chorobach, ja skupiam się na zdrowiu. Staram się wskazać każdemu warunki niezbędne do zdrowienia. Nie tyle walczyć z chorobą, co wzmacniać siebie. I żyć.
Kłopot z kręgosłupem, jelitami, oddechem ciśnieniem, zaparcia, otyłość, alergie, brak energii, bezsenność, infekcje – pomagam się tego wszystkiego nie mieć. Ale nie tyle walcząc z chorobą, co
wzmacniając człowieka. I uczę jak żyć. Choć czasem jest to życie z chorobą. Ale jeśli ona jest faktem, z faktami nie walczymy. Ale wzmocnienie organizmu sprawia, ze zdrowie wraca.
Mówiąc wprost – zajmuję się budowaniem odporności.

Moja metoda nie jest niczym szczególnym.
Każdy wie, tylko jakoś ciężko zapamiętać, że człowiek jest jednością psycho-fizyczno-duchową. Nie składa się z ciała plus psychika. Człowiek jest taką jednością. Niby wiem, że zmartwienie powoduje ból fizyczny a radość sprawia, ze ból mija lub o nim zapominany, ale jakoś trudno tak na co dzień
zaakceptować fakt tej jedności oraz że wymaga ona innego podejścia terapeutycznego. 

Na świecie jest to traktowane jako metoda ciało-umysł. W Polsce póki co nie jest bardzo popularna. Choć wiemy, że
neurolog, ortopeda czy kardiolog – każdy z nich zajmuje się nerwami, kośćmi i sercem. A wszystko to jednego człowieka. Którego ciśnienie będzie inne w okresie radości a inne w okresie smutku.
Moją autorską nazwałem green&red.

Od lat 80-tych zajmuję się logoterapią, Wiktora Emila Frankla. Frankl wyszedł z założenia, że motorem
ludzkiego działania jest dążenie do sensu. Nawet samobójca dopóty działa, dopóki widzi sens, jeśli nie
życia, to umierania. Cały na wskroś jestem przesiąknięty tą koncepcją. Może dlatego tak łatwo zapalam
ludzi do tego, aby im się chciało. Czyli istotna część terapii to wiedzieć, po co mi zdrowie. Zwykle o tym
mówimy, kiedy już jest etap poprawy samopoczucia.
Druga część to techniki manualne i oddechowe. Praca z ciałem. Wiele problemów zdrowotnych wynika z
nadmiernych napięć. Cóż z tego, ze ktoś zaczyna się uśmiechać i chce cieszyć się życiem, kiedy zapomniał, jak to jest się rozluźnić.
I ja w tym pomagam. Techniki osteopatyczne przeze mnie stosowane nie tylko rozluźniają, ale też w
powiazaniu z pracą z głową niejako pokazują, jak to jest poczuć rozluźnienie. Żeby chciało się ten stan
rozluźnienia pielęgnować już samemu. Najchętniej stosuję masaż wisceralny. Daje dość szybkie efekty.
I trwałe.
Oczywiście, techniki oddechowe mają również kolosalne znaczenie. Skoro już ktoś wie, po co mu
zdrowie, wstępnie został rozluźniony w gabinecie, czas na kontynuację. Mało co tak rozluźnia, jak
poprawny oddech, wykonywany zawsze nosem i zawsze przeponą.

W najpiękniejszym miejscu na świecie – Jasionna, w gminie Bolimów, między Łowiczem a
Sochaczewem. Nieopodal Bzury i Rawki.
Tam jest mój gabinet, zbudowany sercem w drewnie. Ale wciąż powstaje obiekt docelowy, czyli Ośrodek
Kształtowania Odporności Uzdrowisko24.
To miejsce samo niejako uzdrawia. Czasami wystarczy przyjechać, wysiąść, pójść nad staw, usiąść i

posiedzieć gapiąc się wodę. I tak to się zaczyna.
Mieszkamy tu od 2017 roku. W moim założeniu ma to być miejsce, w którym osoby chore nauczą się żyć
z chorobą, a ich opiekunowie z chorymi. Nauczyć się mówić o chorobie, nauczyć się rozróżniać chęć
pomocy od litości – to zadanie dla obu stron. Jak pomóc i jak pomoc przyjąć. Nic nie jest proste.
Ostatnio najwięcej jestem w online. Daje to dostęp najszerszy i niczym nie ograniczony.
Ebooki, kurs Akademia oddechu, Szkoła odporności oraz webinary przyjmą i pomieszczą znacznie
więcej niż tereny w Jasionnej czy w Warszawie.
Oczywiście, póki co jeszcze technologia nie przenosi ani zapachów ani atmosfery serca. Ale traktuję on
line jako zaproszenie do przyjazdu do nas. W brzezinę, sosnę i dębinę

Zapraszam do kontaktu – czy to tutaj w zakładce kontakt, czy po adresami blogów ……, czy na maila
…. .
Można zacząć od bycia na webinarze – każda środa, godzina 20, można ściągnąć ebooka (tutaj),
przeczytać książkę (tutaj…..), skorzystać z kursu (………). Ale tez można i trzeba choć raz być w
Jasionnej. Tu będzie centrum Akademii Oddechu, który stanowi podstawę Ośrodka Kształtowania
Odporności Uzdrowisko24
Umawiać należy się w zakładce kontakt.

Od oddechu wszystko się zaczyna. Uwagę zwracam, że na początku jest oddech, potem dopiero
pożywienie, sen, ruch, myśl. Ta kolejność jest bardzo ważna.
Ośrodek oddychania jest w móżdżku. Tam są regulowane procesy niejako automatyczne. W pierwszym
okresie życia człowiek nie korzysta jeszcze ze świadomości. Ale to dobrze. Nie wpływa dzięki temu na
swój oddech Dlatego na początku pięknie wypycha brzuszek przy wdechu i oddycha nosem. Potem to
wszystko zaczyna się nieco rozregulowywać. Ale również z tego powodu, że człowiek posiada
mechanizmy regulacyjne. Temperatura, tętno, ciśnienie, pH. W tym wszystkim oddech jest kluczowy
Zwracam uwagę, że dla nas najważniejsze jest oddychanie komórkowe. Proces przekształcania
pożywienia w energię – z udziałem tlenu oraz istotną rolą dwutlenku węgla. Proces wytwarzania energii
w komórkach jest podstawą funkcjonowania i zdrowia człowieka. W tym zaś procesie bez tlenu i
dwutlenku węgla nic nie zaistnieje.
To dlatego zwykło się mówić, że bez pożywienia wytrzymamy pewnie ze kilka tygodni, bez wody 3 dni,
ale bez oddychania 3 minuty.
W tym kontekście oddech jest podstawą wszystkiego – naszego życia, zdrowia i odporności.
Więcej w zakładce „akademia oddechu”.

Ja najbardziej skłaniam się ku starej, pochodzącej jeszcze z lat czterdziestych definicji wg Światowej
Organizacji Zdrowia. Ale przerobiłem ją na swój użytek. Wg mnie zdrowie to nie tyle brak choroby, co
możliwość pełnienia ról społecznych. Np. mój znajomy – na skutek wypadku -ma niesprawne ręce i nogi.
Ale nauczył się z ty doskonale sobie radzić. Np. projektował u mnie część uzdrowiska. On siebie uważa
za zdrowego. Kiedyś go pytałem, czy potrafiłby żyć, gdyby znów miał sprawne ręce i nogi. Pytanie go
zaskoczyło. I nagle: „Wiesz, ja nawet prawa jazdy nie oddałem, bo ciągle liczyłem, że będę chodził. Ale
teraz tak się z tym nauczyłem zyć, mam tyle roboty i planów, że chyba nawet nie chcę. Jak ja bym się
teraz za to wszystko zabrał” – powiedział do mnie. Poza tym on nie tyle jest pełen optymizmu. On jest
samym optymizmem. Uczynił sensem swojego życia zarażanie innych chęcią życia. Jako sprawny
miałby gorzej. Paradoks. Ale życie nie jest łatwe.
Od lat życzę wszystkim stanu idealnej harmonii rozumu , ciała, duszy i … kieszeni. To jest moja autorska
definicja i szczęścia i zdrowia,
Dusza – by się chciało, głowa – by się rozumiało, ciało – żeby nadążało, kieszeń – żeby wystarczyło.
Albo gdyby trzeba było korygować brak w harmonii jak wyżej.